SONUÇ BİLDİRGESİ

Bugün Dünyamızda; bir yandan ulusal çıkarları doğrultusunda sanayileşmeye çalışan ve daha insanca yaşam koşulları için bağımsız ulusal enerji politikaları üreten ülkelerle, iç çelişkileri sonucu ortaya çıkan krizlerini aşabilmek ve enerji kaynaklarını kontrolünde tutmak için başta Ortadoğu olmak üzere Dünyada açık işgallere girişen küresel tekeller arasındaki çelişkiler her geçen gün derinleşmektedir.


Enerji; sanayiinin, üretimin, gelişmenin ve kalkınmanın en temel girdisidir. Gerek Dünyada ve gerekse ülkemizde nüfus artışına, sanayileşmeye ve teknolojik gelişmelere paralel olarak enerji tüketimi hızla artmaktadır.


Dünya; enerji gereksiniminin % 80‘nini fosil yakıtlardan karşılarken halen kullanılan petrol rezervlerinin ömrünün sınırlı olduğu bilinmektedir.


Bir yandan fosil yakıt rezervlerinin azalması diğer yandan artan çevre kirliliği ve doğanın tahribi kalkınma için yeni ve yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelmeyi zorunlu kılmaktadır. Ülkemizde ise her alanda olduğu gibi enerji sektöründe de tam bir dağınıklık, plansızlık ve politikasızlık yaşanmaktadır.


Son 20 yıldır uygulanan özelleştirmeci, IMF denetimindeki politikalarla enerji sağlanmasının her şeyden önce bir kamu hizmeti olduğu ve kamunun bu hizmeti herkese gereksinimi ölçüsünde sağlaması gerektiği fikri reddedilmiştir. Diğer kamusal alanlarda olduğu gibi enerji sektörü de yerli ve yabancı sermaye için yeni bir ticari alan olarak örgütlenmiştir. Önce Aktaş, bugünde Çukurova ve Kepez örneklerinde gördüğümüz gibi dağıtımda işletme hakkı devri ve verilen imtiyazlarla enerji dağıtımı bir soygun aracına dönüşmüş, yargı kararları bile uygulanmamıştır.


Yüzde yüz alım garantili doğalgaz enerji santrallerinin ürettiği enerjiyi satabilmesi için mevcut termik ve hidroelektrik santrallerimiz kapasitelerinin yarı değerinde çalıştırılmaktadır.


Tüm ülkeler; enerjilerini ucuza üretmenin yolunu ararken ülkemiz pahalı üretim modelleri geliştirmektedir. Pahalı enerji, sanayi maliyetlerini arttırmakta, zaten rekabet şansı düşük olan yerli üretimi daha pahalı hale getirmektedir.


Ülkemizde enerji sorununun olduğu ve çözüm arayışlarının sürdüğü bilinmektedir. Çünkü ülkemizin sahip olduğu petrol, kömür, doğalgaz gibi konvansiyonel enerji kaynaklarının her gün artan enerji gereksinimimizi karşılamadığı ve karşılayamayacağı açıktır.


Ülkemiz; Güneş Enerjisi gibi birçok doğal enerji kaynaklarına sahiptir. Yenilenebilir enerji kaynakları içinde Güneş; geçmişte olduğu gibi gelecekte de temiz, yenilenebilir ve en temel enerji kaynağı olmaya devam edecektir. Bu kaynağın ekonomik rakamlarla kullanılabilmesi için bilimsel çalışmaların yönlendirilmesi önem taşımaktadır.


TMMOB Makina Mühendisleri Odası; Ülke kaynaklarının halkımızın ve ülkemizin çıkarları doğrultusunda kullanımını bilimsel esaslar doğrultusunda uygulamaya çalışmaktadır. Bu anlamda Makina Mühendisliğinin önemli alanlarından biri olan enerji konusuna yönelik politikaları ve teknolojik gelişmeleri irdeleme, bu alana yönelik yeni açılımlar sunmaya, alternatifler üretmeye devam etmektedir.


TMMOB Makina Mühendisleri Odası adına Mersin Şubesinin sekreteryalığında 20-21 Haziran 2003 tarihlerinde Mersin Üniversitesi Yenişehir Kampusunda gerçekleştirilen "Güneş Enerjisi Sistemleri Sempozyumu ve Sergisi" kapsamında yapılan panel, forum, ve oturumlarda sunulan bildirilen ile yapılan tartışma ve öneriler sonucu ortaya çıkan sonuç bildirgesi taslağını ilgililere, yetkililere ve kamuoyuna sunuyoruz.


1. Ülkemiz dışa bağımlı enerji politikalarından vazgeçmelidir. Bu amaçla öncelikle bu bağımlılığı azaltacak ulusal enerji programı oluşturulmalıdır.

2. Enerji üretiminde ulusal kaynaklara ve yenilenebilir enerji kaynaklarına ağırlık verilmelidir.

3. Ülkemizin enerji planlamasında güneş, rüzgar ve diğer yenilenebilir enerji kaynaklarına önem verilmeli ve planların yaşama geçirilmesi için gerekli özen gösterilmelidir.

4. Yeni ve yenilenebilir enerji kaynaklarının desteklenmesi için yasal düzenlemeler biran önce hayata geçirilmelidir.

5. Petrol ve doğalgaz bağımlılığını azaltacak her türlü önlemler alınmalı, bu kaynaklar ağırlıklı olarak ikamesi mümkün olmayan alanlarda kullanılmalıdır. Dışardan sağlanan kaynaklar çeşitlendirilmelidir.

6. Öncelikli olarak kömür, hidroelektrik gibi ulusal kaynaklarımızın kullanılmasına önem verilmeli, yeni ve yenilenebilir enerji alanlarında ulusal teknolojilerimizi oluşturmaya yönelik AR-GE çalışmaları örgütlenmeli ve desteklenmelidir.

7. Enerji verimliliği sağlayıcı politika ve zorunlu uygulamalar ivedilikle uygulamaya sokulmalıdır.

8. Enerjinin toplumsal bir hizmet ülke kaynaklarının toplumun güvencesinin yükseltilmesinin temel girdisi olduğu bilinciyle sektördeki tüm özelleştirmeler geri alınmalı ve verilen tüm imtiyazlar kaldırılmalıdır.

9. Çatılarda güneş enerjisi uygulamalarının görsel kirlilik yaratması ve insan yaşamını tehlikeye atmasının önlenmesi için yasal düzenlemeler yapılarak uygulamaya geçilmelidir.

10. Ulusal enerji plan ve politikalarının oluşturulmasında konuyla ilgili tüm tarafların temsil edildiği "Ulusal Enerji" yapılanması oluşturulmalı ve hayata geçirilmelidir.

11. Stratejik öneme sahip kamu hizmeti niteliği taşıyan enerji sektöründe planlama, eşgüdüm ve denetleme yönleriyle yeniden merkezi yapılanmaya gidilmelidir.

12. Güneş enerjisinden yararlanma konusunda teşvik politikaları oluşturulmalı ve hayata geçirilmelidir.

13. Kentsel planlama ve mimaride güneş enerjisinden yararlanmada etkin planlama ve tasarım göz ardı edilmemelidir.

14. Enerji politikaların oluşturulmasında çevre faktörü göz ardı edilmemelidir.