Yayına Giriş Tarihi: 25.10.2007  Güncellenme Zamanı: 14.11.2008 12:04:52  Yayınlayan Birim: GENEL MERKEZ  
 

Ondokuz Mayıs Üniversitesi (OMÜ) Tıp Fakültesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Makina Mühendisleri Odası (MMO) Samsun Şubesi ve MACNAM-AR Piyasa Araştırması ve Danışmanlık Sirketi‘nin Adana, Konya, Bursa,, İstanbul, Samsun, Antalya ve Ankara‘da tıbbi cihaz imalatı yapan 69 firma yetkilisi ile yaptığı envanter çalışmasında, tıbbi cihaz üretimi yapan yerli firmaların nitelik, pazarlama, ihracat, ekonomik ve rekabet gücü, yerele katkıları, eğitime bakışı ve insan kaynakları, üretim, işgücü, kalite, markalaşma ve servis ağı gibi konularda yabancı firmalarla rekabet edecek durumda olmadığı tespit edildi.
MMO Samsun Şubesi tarafından bu yıl 2. düzenlenen TİSKON 2007 Kongre ve Şergisi‘nde OMÜ Tıp Fakültesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Makine Mühendisleri Odası Samsun Şubesi ve MACNAM-AR Piyasa Araştırması ve Danışmanlık Sirketi‘nin tıbbi cihaz üreten yerli firmalar ile yaptığı envanter çalışmasının sonuçları açıklandı. Sektörün sorunlarının, yerli firmaların yapısının ve dünya pazarındaki durumlarının ele alındığı envanter çalışmasının 15-16 Aralık 2007 tarihlerinde Ankara‘da düzenlenecek TMMOB Sanayi Kongresi‘ne de ışık tutacağı vurgulandı. 7 kişiden oluşan proje ekibi ve 10 anketör tarafından hazırlanan çalışmada önemli sonuçlara varıldı. Sağlık alanında faaliyet gösteren 4 bin KOBİ içinden 181 firmanın tamamı teknolojik gelişmeleri yakından izlerken, yarısının ürünlerinde patent bile bulunmuyor. Yüzde 61‘nin ise TSE belgesi, yüzde 56‘sınm İSO 9000 katile belgesi, yüzde 94ünün İSO 14000 belgesi yüzde 70‘inin İSO 13485 belgesi bulunmuyor. Sektör içinde üretici firmaların ayrıca yüzde 23‘ünü tescilli markaya, yüzde 67 si faydalı modele, yüzde 71‘i ise endüstriyel tasarıma sahip değil.
AR-GE ve satın alma konularında ortak çalışma yapma alışkanlığı olmayan yerli tıbbi cihaz işletmeleri arasında ihracat yapmayanların büyük kısmı ise dış pazarı tanımıyor. Büyük çoğunluğu küçük ve orta ölçekli limited şirket özelliğine sahip. Yüzde 50 sinin üretim teknolojileri yetersiz olup firma işletmecilerinin yarısının 10 yıl üzeri sektörel deneyimi bulunuyor. Yerli makineler ile üretim yapan Türk firmalarının yarısı yerel firmaların yetersiz ve kalitesiz üretim yapmasından yakınıyor. Her 5 firmadan 4‘ü herhangi bir dış destek almamış ve üretim hayatında sermaye artırımına gitmiş.
İhracata yönelik 90 firma imalat yapıyor ve bunlann büyük çoğunluğu satışı doğrudan satışla gerçekleştiriliyor. İhracat yapmayan firmalar ise dış pazan tanımamakla birlikte kaynak yetersizliğini öne sürüyor. Üretici firmalann halen yüzde 2.90‘ının bilgisayarı yok. Deney, test ve kontrol amacıyla kullanılacak makine ve teçhizat bakımından 4‘te biri gerekli donanıma sahip değilken, kullanılan makinelerin yüzde 30‘un ise kalibrasyonu yok. İşletmelerin ayrıca yaklaşık yüzde 75‘ine yakınının teknolojik anlaşması bulunmuyor. Eğitim bakımından da yabancı firmalann gerisinde üretim yapan Türk şirketlerin büyük kısmı çalışanlarına üretime dönük hizmet içi eğitim veriyor. Bu eğitimler ise yılda sadece 1-2 kez ile sınırlı. Patent ve sınai mülkiyet konusunda da firmaların yüzde 61‘i eğitime ihtiyaç duymadıklarını belirtiyor. Her 3 firmadan 2 ‘si rekabete dayalı ücretlendirme uygularken, 3 firmadan 1‘i ise çalışanlarına asgari ücret veriyor. Ayrıca 5 firmadan 4 ‘ü ise çalışanlanna teşvik (Prim-ikramiye) imkanı sunuyor.