24 Ocak 1980 ekonomi kararları, 12 Eylül ve sonrasının emek düşmanı liberal programları, AKP iktidarı döneminde doruğa ulaşmış bir biçimde sürmektedir. 10 yılını dolduran AKP iktidarı döneminde, yeni liberal sosyo ekonomik dönüşüm programları uyarınca, serbestleştirme ve özelleştirmeler eşliğinde emek aleyhine bir dizi düzenleme yapılmıştır. 2003 yılından itibaren çalışma yaşamıyla ilgili yapılan tüm düzenlemeler, emeğin ve mühendisliğin aleyhine; işçi sağlığı ve iş güvenliği normlarının dışında, tamamen sermaye güçlerinin lehine olmuştur. İş Yasası, İşsizlik Sigortası Yasası, Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Yasası, Türkiye İş Kurumu Yasası, Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Yasası, Devlet Memurları Yasası, Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Yasa, İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası söz konusu düzenlemelerin başında gelmektedir. Kamu dâhil bütün çalışma yaşamı ve üretim sürecinde gerçekleşen dönüşümler sonucu, iş-sağlık-sosyal güvence bütünlüğü parçalanmıştır. İşçi sınıfı ve bütün çalışanlar esnek üretim ve esnek, güvencesiz istihdam biçimleri altında yoğun bir sömürüye tabi tutulmaktadır. Emeklilik koşulları yoksulluğun alt düzeyleriyle eşitlenmekte, yeni kuşaklar için emeklilik artık bir hayal olmaktadır. Sanayinin esnek üretim ve esnek istihdam temelinde yeniden örgütlenmesi politikaları doğal olarak işçi sağlığı ve iş güvenliği politikalarına da yansımış ve bu alan da piyasanın acımasız koşullarına terk edilmiştir. İş güvenliği mühendisliği ve işyeri hekimliği uygulamaları daha yerleşmeden geriletilmiş, dizginsiz piyasacılığın gereksinimlerine göre düzenlenmiştir. İş kazalarının ve iş cinayetlerinin sürekli olarak artması, kısaca işçi sağlığı ve iş güvenliği politikalarındaki yapısal sorunların tamamı, sermayenin azami kâr, azami sömürü politikalarından kaynaklanmaktadır. Neo liberal değişimin ruhunu yansıtan son Ulusal İstihdam Stratejisi de bundan sonra yapılacak tüm düzenlemelere parça parça sızarak esnek, güvencesiz çalışma biçimlerini her düzeyde yaygınlaştırma yönünde bir işlev üstlenmiştir. Bu strateji uyarınca geçici-kiralık işçilik uygulamasına geçilecek, özel istihdam büroları yaygınlaştırılacak, kıdem tazminatları budanacak, "bölgesel asgari ücret" uygulaması yoluyla asgari ücret geriletilecek, Doğu ve Güneydoğu bölgeleri yeni emek-yoğun ucuz işgücü sömürüsünün alanı olacak, 25 yaş altı yeni genç işçiler güvencesiz ucuz emek sömürüsüne tabi tutulacaktır. Siyasi iktidar, kapitalizmin yeni birikim politikalarının gereksindiği ucuz ve yedek emek gücü ordularını oluşturmayı çocuklara kadar yaymış, 4 + 4 + 4 eğitim uygulamasıyla hem sermayenin gereksinimleri hem de gericiliğin ideolojik-kültürel dünyası doğrultusunda bir adım daha atmıştır. Mesleki eğitim esprisi, bugün sermayenin daha fazla ucuz emek sömürüsü politikasının bir aracı olmuştur. TMMOB Makina Mühendisleri Odası bu gerçeklere karşı, işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs‘ta alanlarda yerini alacak, bütün emekçilerin başka bir dünya ve Türkiye özlemini paylaşacaktır. Ercüment ÇERVATOĞLU
TMMOB Makina Mühendisleri Odası
Yönetim Kurulu Sekreteri |
Hakkımızda
TMMOB MAKİNA MÜHENDİSLERİ ODASI BİRLİK, MÜCADELE, DAYANIŞMA GÜNÜ 1 MAYIS‘TA ALANLARDA OLACAK
